Urlop zaplanowany na dwa ostatnie tygodnie kwietnia – czy to miało szansę się udać? Przeanalizujmy dane wyjściowe:

  • szczyt kolejnej fali wirusa, a więc w dalszym ciągu zamknięte hotele, gastronomia i ogólnie z turystyką „pod górkę”
  • w prognozach pogody deszcz (a w górach nawet śnieg), zimno i łagodnie mówiąc ciut mało atrakcyjnie
  • moja druga połówka świeżo po operacji i zdecydowanie nie w pełni sił

A czy się udało? Już spieszę z odpowiedzią!

Wiosna, ach to ty!

Wiosna to bez najmniejszych wątpliwości moja ulubiona pora roku. W kwietniu mam urodziny i ja i W., w kwietniu przypada nam rocznica ślubu i w kwietniu nie ma jeszcze alergii, stąd jest to to dla nas jedyny słuszny czas na urlop. Niestety kolejny kwiecień nie wyglądał tak, jak byśmy go sobie wymarzyli. Czy zamknięte hotele to powód, aby przekładać urlop? A może fakt, że mąż świeżo po operacji przepukliny dokłada jeszcze więcej do tej szali? Zaryzykowaliśmy i urlopu nie przekładaliśmy.

Miało lać to leje

Z tym pozytywnym nastawieniem obudziłam się w pierwszą sobotę urlopu jakoś koło 4 nad ranem. W planie treningowym był rower. Zerknęłam na radar pogodowy – po nocnych opadach wyglądało, że deszcz powinien za chwilę odpuścić. Nie zastanawiając się długo ubrałam się najcieplej jak umiem na rower (futerkowe leginsy od babci robią robotę, uwierzcie mi) i ruszyłam w (jednak wciąż) deszczową ciemność. W rezultacie kropiło cały czas, ale kto by się tym przejmował, gdy na ulicach Krakowa tak spokojnie, klimatycznie i leniwie budził się dzień. Wszędzie pustki, nad Wisłą tylko pokrzykiwania bażantów i szelest trawy uginającej się pod hasającymi sarenkami, a pod Wawelem szalejące przy samym brzegu rzeki łabędzie. Cicho, spokojnie i pięknie mimo, że szaro.

Cel nr 1 – Sądecczyzna

Wróciłam do domu, zagrzałam się i ruszyliśmy w Beskid Sądecki, gdzie zarezerwowaliśmy sobie nocleg w jakże wysokiej klasy hotelu – u rodziców męża :). Jako, że mój ambitny mąż po operacji przepukliny, którą miał jakieś 2 miesiące temu teraz ciągle by spacerował to popołudnie odbyło się pod znakiem spacerów po okolicy – kto zna leśne ścieżki w Rdziostowie? A może kojarzycie Bobrowisko przy stawach w Starym Sączu? Jak nie, to zdecydowanie polecam oba miejsca i poniżej wrzucam troszkę więcej informacji o odwiedzonych przez nas lokalnych atrakcjach.

Bobrowisko w Starym Sączu

Czym jest Bobrowisko? Oficjalnie enklawą przyrodniczą położoną przy Dunajcu, a dla mnie bardzo atrakcyjnym przyrodniczo terenem, który został naprawdę ciekawie zagospodarowany. Znajdziemy tu estetyczne drewniane, spacerowe pomosty, ale i bardziej dzikie leśne ścieżki. Nacieszymy oczy przyrodą, pooglądamy jak leżące dookoła góry pięknie odbijają się w wodnych lustrach a rano, przy odrobienie szczęścia, spotkamy też może i jakieś zwierzaki. Z ciekawostek, przez teren Bobrowiska przebieg też trasa Velo Dunajec, prowadząc stąd w jedną stronę w kierunku Nowego Sącza a w drugą – Starego Sącza.

Przy samym Bobrowisko znajduje się spory parking (->Kliknij, aby nawigować), który latem może być zatłoczony przez plażowiczów ze znajdujących się też tutaj stawów.

„Ścieżka przyrodniczo-leśna Rdziostów”

Dla miłośników lasów w lekko górskim wydaniu polecam leśne ścieżki w Rdziostowie. W gęstym lesie została tu poprowadzona niepozorna 4-kilometrowa pętla, na której ze względu na całkiem spore przewyższenia można złapać całkiem porządną zadyszkę. Raj dla biegaczy spragnionych równych, jednostajnych podbiegów, ale i tych bardziej dzikich i naprawdę stromych. Żeby nie było – trasy rowerowe też tu są i również nie byle jakie.

Chcąc wybrać się na spacer, można z powodzeniem zostawić samochód na parkingu przy samym wejściu do lasu (->Kliknij, aby nawigować).

Kwiecień w górach

O tyle, o ile lubię kwiecień w mieście i ogólnie niżej to w górach często (i też w tym roku) jest to dla mnie taki czas nijaki – ani to zima, ani to wiosna… Mokro, szaro i ogólnie średnio. Co jakiś czas robię jednak drobny update – tak zrobiliśmy też i tym razem i w niedzielę skoro świt wyruszyliśmy w kierunku Bacówki nad Wierchomlą. Dookoła było zgodnie z przewidywaniami. Na całe szczęście las kocham w każdym wydaniu, a co wybiegałam metrów do góry to też moje.

Poznając okolicę Krakowa

Żeby nie zasiedzieć się za bardzo w jednym miejscu w poniedziałek obraliśmy z powrotem kurs na Kraków. Tym razem za cel popołudniowej mini-wycieczki wybraliśmy jedną z Dolinek Podkrakowskich – Dolinę Kluczwody. Było cudnie, wiosennie, woda zgodnie z nazwą uroczo kluczyła między drzewami i co najpiękniejsze, poza nami i mnóstwem żab nie było tam nikogo.

Dolina Kluczwody (Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie)

Dolina Kluczwody jest jedną z 8 dolin Parku Krajobrazowego Dolinki Krakowskie. Bardzo polecam ją na krótszy lub dłuższy rodzinny spacer. Oprócz „kluczącej” wody dolina jest bogata w ciekawą roślinność i zamknięta stromymi zboczami i charakterystycznymi dla Jury Krakowsko-Częstochowskiej skałkami. Na wejściu do doliny znajduje się niewielki parking (->Kliknij, aby nawigować).

Przydałoby się jakieś urozmaicenie, a nie tylko te lasy i lasy prawda? Do Pustyni Błędowskiej jakoś nigdy nie było nam po drodze, więc tym razem postanowiliśmy zawitać i tam. Wyjechaliśmy na Wzgórze Czubatka, z którego rozpościera się bardzo ciekawy i robiący niesamowite wrażenie widok na pustynię i okoliczne lasy. O dziwo wokół pustyni jest ich całkiem sporo. Wokół samego wzgórza i pustyni prowadzi kilka ciekawych tras spacerowych, bardzo atrakcyjnych przyrodniczo. Nie oczekiwałam wiele od tego miejsca, a zostałam naprawdę mile zaskoczona i już planuję jakąś rowerową przejażdżkę po tej okolicy.

Błądząc po Pustyni Błędowskiej
Błądząc po Pustyni Błędowskiej
Pustynia Błędowska i Wzgórze Czubatka

Wzgórze Czubatka jest jednym z punktów widokowych zlokalizowanym na skraju Pustyni Błędowskiej, do którego możemy dojechać samochodem. Znajduje się tu sporo miejsca do zaparkowania (->Kliknij, aby nawigować). Ze wzgórza możemy ruszyć dalej jedną z wielu poprowadzonych tędy tras, zahaczając po drodze o bogate w ciekawą roślinność lasy, które otaczają pustynię.

Mimo, że mieszkamy w Krakowie to do Puszczy Niepołomickiej mamy kawał drogi! Ale, że urlop to wybraliśmy się i tam. I znów tylko my, przyroda, błękitne niebo, zwierzaki i czas jakby się zatrzymał. Jedyne, czego nam szkoda to, że nie udało się wypatrzyć żubrów za betonowym ogrodzeniem.

Puszcza Niepołomicka

O Puszczy Niepołomickiej i jej trasach można by pewnie stworzyć osobny wpis, ale nie czuję się póki co ekspertem w tej dziedzinie. Znajduje się tu cała masa pięknych leśnych tras, idealnych do biegania, na rower czy długie spacery. Moją uwagę przykuła również woda – ta w dużych stawach, czy bardziej dzikich małych stawkach, a nawet płynąca wzdłuż drogi, tworzy piękne naturalne lustra :). Spośród wielu parkingów my wybraliśmy ten (->Kliknij, aby nawigować).

W czwartek wrócił do nas deszcz, a więc ja wskoczyłam pierwszy raz do komory hiperbarycznej – próbowaliście tego kiedyś? Moje wrażenia po pierwszej wizycie bardzo pozytywne – totalny relaks i fajna dawka energii szczególnie, gdy aura za oknem nie rozpieszcza.

Małopolska górami stoi

Kolejne dni mijały na dalszych spacerach, szybkim wypadzie na Radziejową w Beskidzie Sądeckim (dalej zima, ale chociaż na dole piękne wiosenne kaczeńce). W poniedziałek przyszło nam wracać do Krakowa po kolejnej wizycie na Sądecczyźnie i tym razem tak jakby okrężną drogą. Każdemu, kto jest spragniony tatrzańskich widoków z rozległymi pienińskimi polanami na pierwszym planie polecam okolice Czorsztyna, niebieski szlak z Czorsztyna w kierunku Trzech Koron, a nawet sam przejazd samochodem lub rowerem trasą z Czorsztyna do Sromowców Wyżnych. Zresztą spójrzcie na zdjęcia poniżej…

Gdzieś przy drodze między Czorsztynem a Sromowcami Wyżnymi
Gdzieś przy drodze między Czorsztynem a Sromowcami Wyżnymi
Na niebieskim szlaku z Czorsztyna w kierunku Trzech Koron
Na niebieskim szlaku z Czorsztyna w kierunku Trzech Koron

Jako, że pogoda nagle zaczęła z nami ciut bardziej współpracować, nie mogliśmy tego nie wykorzystać! Na wtorek wybrałam dla nas krótką wycieczkę w górskim klimacie, a więc trasę z Rabki-Zdrój do Bacówki na Maciejowej. I to był strzał w dziesiątkę! Prze samej bacówce byłam do tej pory raz, gdy biegłam swoją pierwszą „setkę„, jednak wtedy widoczność pozwalała na wypatrzenie (nieraz z trudem) kolejnego drzewa. Zatem tym razem szłam do góry nie wiedząc, jaki widok zastanę. Na miejscu czekała na nas znów cudowna panorama Tatr, jeszcze inna niż te dotąd nam znane. Co do samej bacówki – szarlotka i żurek pyszne, sprawdziliśmy.

Zachwycając się bacówkowymi widoczkami :)
Zachwycając się bacówkowymi widoczkami 🙂

Czas leciał nieubłaganie, ale na całe szczęście pogoda w dalszym ciągu dopisywała. Na środę zapowiadało się błękitne niebo, słonko i te sprawy. A że nadszedł czas na troszkę więcej roweru to środa upłynęła mi na trasie Velo Czorsztyn z wyjazdem na Przełęcz Knurowską. Śnieżne, groźne i majestatyczne białe Taterki, przed nimi zielone polany, nade mną słońce oraz błękitne niebo, więc w rezultacie pierwsze oznaki zegarkowo-spodenkowej rowerowej opalenizny na ciele – to był naprawdę dobry wypad!

Zjeżdżając z Przełęczy Knurowskiej
Zjeżdżając z Przełęczy Knurowskiej
Velo Czorsztyn – oczekiwania vs rzeczywistość

Powiem szczerze – spodziewałam się płaskiej trasy niczym Wiślana Trasa Rowerowa, a tu taka niespodzianka! Mniej i bardziej strome podjazdy, ostre zakręty, czasem też oczywiście płasko, ale ogólnie naprawę wyjątkowo ciekawy i urozmaicony szlak.. Jak dla mnie najpiękniejszy widok na Tatry ukazuje się na wspomnianym już wcześniej odcinku Sromowce Wyżne – Czorsztyn, na którym trasa prowadzi normalną drogą z ruchem samochodowym. Poza tym oczywiście cudowny widok na oba zamki (Czorsztyn i Niedzica). Podsumowując: trasa godna polecenia. Spora część pokrywa się z przebiegiem szlaku rowerowego Velo Dunajec. Mam jedno małe zastrzeżenie – jak dla mnie trasa mogłaby być lepiej oznakowana.

Velo Czorsztyn między Sromowcami Wyżnymi a Czorsztynem
Velo Czorsztyn między Sromowcami Wyżnymi a Czorsztynem

Rowerem przez Roztocze

Góry górami, Małopolska Małopolską, ale moi rodzice też czekali stęsknieni gdzieś tam daleko na wschodzie. I tak koniec naszej „kwietniówki” upłynał nam w roztoczańskim klimacie. Niekończące się lasy, cudowne trasy rowerowe, Szumy nad Tanwią- mam wymieniać dalej? Rower w połączeniu z Roztoczem zawsze wychodzi bezbłędnie i chyba zbliża się czas na osobny wpis na ten temat. Póki co wrzucę propozycje całkiem fajnych lokalnych tras rowerowych. Kolorem zielonym zaznaczyłam fragmenty pokrywające się z tzw. Wschodnim Szlakiem Rowerowym Green Velo.

Trasa 1: Tomaszów Lubelski – Łosiniec (Green Velo) – Narol – Ruda Różaniecka – Huta Szumy – Narol (Green Velo) – Łosiniec – Tomaszów Lubelski (77km)

Trasa w większości asfaltowa, ale występują też odcinki szutrowe i terenowe pomiędzy Łosińcem a Narolem i Hutą szumy a Narolem.

Trasa 2: Tomaszów Lubelski – Krasnobród – Wólka Husińska – Długi Kąt – Hamernia (Green Velo) – Łosiniec – Tomaszów Lubelski (60km)

Trasa w 100% asfaltowa – co więcej asfalt pierwsza klasa z małym wyjątkiem – ok. 2km pomiędzy Długim Kątem a Hamernią.

Na koniec lokalne skarby

I tak przyszła niedziela, Kraków i koniec urlopu. Urlop zakończyłam trzydziestoma kilometrami wybieganymi na ścieżce, której oficjalna nazwa to Użytek Ekologiczny Dolina Prądnika – swoją drogą to wspaniałe miejsce do biegania czy na spacer. Ścieżka jest zupełnie odizolowana od miasta, wije się małym laskiem razem z rzeczką i ma długość około 2,5km. Później jeszcze spacerek z mężem w idealnym na każdą porę Lasku Wolskim i urlop oficjalnie zakończony.

Włoska pizza, pyszne lody, kawa z kawiarni a nocleg we własnym łóżku

Podsumowując – to mogło się udać i udało się. Odwiedziliśmy całkiem sporo ciekawych miejsc, tych nam znanych i tych nieznanych. Jak się okazuje bardzo dużo zależy od nastawienia. Cała masa ludzi jedzie do Małopolski na urlop, kolejni jadą na Roztocze, a my mamy możliwość być tu i tu, śpiąc przy tym w swoich łóżkach i nie wydając specjalnie więcej pieniędzy niż poza tym urlopowym czasem. Mam wręcz wrażenie, że zdążyliśmy jedynie „liznąć” atrakcji turystycznych, które mamy na co dzień pod nosem. Do tego dołożyliśmy całkiem sporo wizyt w naszej ulubionej włoskiej pizzerii, lodziarniach, mojej ukochanej kawy w McDonalds. Ja poczułam klimat urlopu i czuję, że dobrze wykorzystałam ten czas. Ale za rok już może coś dalej – mężu, co ty na to?

Do następnego,

1 Comment

Napisz komentarz